Las Vegas Motor Speedway – Road Trip USA

Las Vegas staat voornamelijk bekend als de gokstad van Amerika.Maar het is ook een stad waar veel autosport wordt bedreven. In de stad waren vroeger enkele bekende circuits. Tegenwoordig bevindt zich even buiten de stad de Las Vegas Motor Speedway. Een enorm complex dat vooral bekend is vanwege IndyCar- en NASCAR-races op de oval.

Mijn bezoek aan de Las Vegas Motor Speedway

Het was 9 mei 2014 toen ik van mijn hotel aan de fameuze Las Vegas Boulevard, beter bekend als de strip, vertrok in de richting van de Las Vegas Motor Speedway.

Twee jaar geleden was ik ook in Las Vegas en wilde toen al een bezoek brengen aan het circuit dat ook een treurige herinnering met zich meedraagt. Op 16 oktober 2011 kwam tweevoudig Indy 500 winnaar Dan Wheldon hier om het leven na een crash. Door tijdgebrek moest ik mijn bezoek aan de speedway in 2012 echter laten vallen.

Caesars Palace Circuit Las Vegas

De vorige avond had ik filmopnames gemaakt van Las Vegas bij nacht. Daarbij heb ik ook de locatie van waarschijnlijk het saaiste Formule 1 circuit ooit gefilmd. Op het parkeerterrein van Caesars Palace was speciaal voor de Formule 1 in 1981 en 1982 een stratencircuit uitgezet dat voornamelijk uit haarspeldbochten en knikken bestond.

Vandaag de dag is dit terrein volgebouwd en herinnert niets meer aan het circuit. Voor de aardigheid maak ik toch filmopnames van het terrein en de aanwezige gebouwen en fonteinen.

Blijkbaar stoorde dit iemand want toen ik na het filmen van de laatste fontein weer naar de strip liep wende een man zich tot mij en begon met de woorden “What the h…”. Geen idee wat ik verkeerd had gedaan in de ogen van deze blijkbaar verwarde man. Ik besloot hem maar te negeren en door te lopen.

Richard Petty Driving Experience

En zo reed ik de volgende ochtend over de Interstate 15 richting de Las Vegas Motor Speedway. Net voor ik bij de afrit was werd de maximum snelheid verhoogd van 65 Mijl naar 75 Mijl. Daar had ik dus niet lang plezier van.

Ik arriveerde bij de ingang van het circuit, alwaar ook een winkeltje was. Op internet had ik gelezen dat je vrijwel elke dag een rondleiding over het circuit kon krijgen, en informeerde hiernaar bij de winkel. De eerstvolgende rondleiding zou zijn om 14 uur, maar we konden het circuit die dag niet betreden omdat dat die dag in gebruik was voor de Richard Petty Driving Experience.

Omdat ik enkele uren moest wachten op de rondleiding besloot ik om maar eens te gaan kijken wat er op het circuit gebeurde. Via een tunnel kwam ik op het binnenterrein van de speedway. Daar klonk het heerlijke snerpende geluid van Nascars op topsnelheid. Het was de tweede keer dat ik dit geluid in het echt hoorde.

De eerste keer was in de jaren 90 tijdens het voorprogramma van de Marlboro Masters op Zandvoort. Arie Luyendijk gaf toen een demonstratie met een Nascar, welke helaas niet goed was afgesteld voor het korte interim-circuit. Hier op de oval, hun natuurlijke omgeving, klonk het een stuk beter.

In de pits stond een tent met daarin een rij wachtende mensen. Regelmatig stopte er een Nascar waarin dan iemand naast de coureur plaats nam, om drie ronden later laaiend enthousiast en 109 Dollar armer weer uit te stappen. Ik filmde en fotografeerde het circuit en natuurlijk de Nascars in actie. Toen ik klaar met filmen was besloot ik om met de auto, het was veel te warm om te lopen, de rest van het binnenterrein te gaan verkennen.

Dream Racing

Ik kwam bij een wegcircuit dat los van de oval gebruikt kon worden. Hier reden allemaal peperdure sportauto’s. Het bleek dat hier het bedrijf Dream Racing gevestigd was en dat je hier tegen betaling van een bedrag rond de 500 Dollar, afhankelijk van de keuze van de auto, enkele ronden over het wegcircuit mocht rijden. Nu zou ik graag eens in een Ferrari willen rijden, maar de prijs was me toch iets te hoog in verhouding tot het aantal ronden.

Een rondleiding over de Las Vegas Motor Speedway

Na nog wat te hebben gegeten werd het tijd om in te stappen voor de rondleiding. De groep bestond uit slechts drie personen, ik en een Amerikaans echtpaar.

We werden met een personenbusje door een vrouw rondgereden over het enorme terrein. Naast de oval met wegcircuit op het binnenterrein waren er nog een dragstrip, midgetoval, crossbanen en een wegcircuit dat tevens als parkeerterrein kon worden gebruikt.

Achter de tribunes van de oval mochten we even uitstappen om een foto van een gedenkteken ter nagedachtenis aan Dale Earnhardt te maken. Ik vroeg of ik ook even naar de tribune mocht lopen om een paar foto’s van de oval te maken. Dat vond ze goed en dus maakte ik er snel enkele foto’s en een korte video-opname.

Het was werkelijk een indrukwekkend gezicht, de enorme tribunes vanwaar je neerkeek op de speedway. Snel ging ik weer terug naar het busje want ik wilde de groep niet te lang laten wachten.

De gids bleek echter al onderweg en zei dat ze het verkeerd had begrepen en dat dat niet de bedoeling was. Dat misverstand heeft me dan toch maar mooi enkele fraaie beelden opgeleverd.

In de VIP-Room van de Las Vegas Motor Speedway

We vervolgden onze rondleiding en bij de volgende stop mochten we een VIP-Room betreden. Voor enkele duizenden Dollars konden ook wij deze huren zo vertelde de gids. Ook hier had je een spectaculair uitzicht over het circuit, alleen dempte het dikke glas het geluid van de motoren iets teveel naar mijn smaak.

Nadat ze haar verhaal had gehouden en nadat ik enkele filmopnames en foto’s had gemaakt vroeg ik of iemand een foto van mij wilde maken met de oval op de achtergrond. De man van het echtpaar bood aan de foto te maken en deze prijkt nu op mijn Facebookpagina.

Na de VIP-Room gingen we door de tunnel naar het binnenterrein van de oval. Bij een van de kombochten vertelde de gids dat wanneer er geen evenement op het circuit was ze met ons de baan op zou gaan.

Ze zou dan eerst een rondje op snelheid rijden om vervolgens in een bocht te stoppen. We zouden dan uit mogen stappen om aan den lijve te voelen hoe steil deze kombochten waren.

Steile kombochten

Ze vertelde dat de verkanting 20 graden bedroeg. De steilste kombochten, zo ging ze verder, lagen op Taladega. Deze waren maar liefst 45 graden verkant. Hierop vertelde ik dat ik ooit op een circuit met bochten van 66 graden verkanting had gereden. De verwaarloosde oval van Sitges Terramar in Spanje.

In het kort vertelde ik over mijn bezoek aan Sitges Terramar (Lees ook mijn uitgebreide verslag van mijn bezoek aan Sitges Terramar). Ook vertelde ik over deze website en ze zei dat ze die eens ging bekijken. Dus misschien leest ze dit verhaal wel (maar dan wel de Engelstalige versie natuurlijk).

Na een rondleiding van een uur was het tijd om weer terug te keren naar Las Vegas. De volgende dag zou ik een rondrit door Death Valley maken om de dag daarna koers te zetten richting Los Angeles. Voor onderweg had ik een bezoekje geplant aan de Auto Club Speedway in Fontana en aan de plaats waar ooit de Ontario Motor Speedway lag. Maar daarover meer in de volgende blog.

Ik hoop dat jullie deze blog met plezier hebben gelezen. Laat het me weten in een reactie!

Herman