De verlaten testbaan van Opel – Opel-Rennbahn 2010

De allereerste keer dat ik de verlaten testbaan van Opel bezocht was in de zomer van 2010. Eerlijk gezegd was ik geschokt over wat was overgebleven van de oude Opel-Rennbahn, zoals het ovalen circuit officieel heette. In dit artikel vertel ik over dit eerste bezoek…

Onderweg naar de Opel-Rennbahn

Het was maandag 26 juli 2010, de eerste dag van mijn vakantie, dat ik door Duitsland op weg was naar mijn vakantiebestemmingen in Praag, Bratislava en Boedapest. Onderweg zou ik een bezoekje brengen aan de verlaten testbaan van Opel vlakbij Rüsselsheim, onder de rook van Frankfurt am Main.

Onderweg was het weer zo slecht dat ik er nog aan dacht om dit uitstapje maar op de terugweg in te plannen. Doch hoe dichter ik bij Frankfurt kwam hoe meer het opklaarde. En dus hoefde ik de planning niet om te gooien.

De verlaten testbaan van Opel

Eenmaal aangekomen bij de verlaten testbaan viel het me toch eigenlijk wel tegen wat ik aantrof. Een Sitges Terramar had ik zeker niet verwacht. Ik verwachtte een overwoekerd circuit in een zeer slechte staat, waar je desondanks toch nog een rondje over kon lopen als ware het een veredeld bospad.

Maar alleen een klein stukje van de baan was begaanbaar. Dit was vrijgemaakt van begroeiing en voorzien van een bordje met een korte beschrijving van wat het ooit was, als een soort monument. Aan de sokkels te zien die men hier heeft aangebracht moet er in de toekomst ook nog een standbeeld, waarschijnlijk van een Opel, verschijnen.

NB: Op deze sokkels is inmiddels een kijkplatform verschenen. Dus geen standbeeld van een Opel.

Maar de rest van het circuit … Dat was gewoon verschrikkelijk! De bomen groeiden dwars door de baan heen en eigenlijk was het gewoon een dicht bos geworden. Niets rondje lopen, ja tenzij ik de beschikking over een bulldozer had gehad om de weg vrij te maken. Maar ongetwijfeld was ik dan gearresteerd wegens het vernielen van het bos

Wat is er nog over van de verlaten testbaan?

Dan maar een wandelpaadje op het binnenterrein ingeslagen om te kijken of er nog een begaanbaar gedeelte was. Helaas, wat ik aantrof was zo mogelijk nog erger. Men had een deel van de baan gewoon aan puin geslagen om er een pad doorheen te gooien. Eenzaam in het bos lag nog een brokstuk van wat eens de trots van de Opelfabriek was.

Tenslotte ben ik nog gedeeltelijk om het circuit heengelopen. Aan de buitenkant is de wal van de kombaan nog duidelijk herkenbaar. Maar aan de binnenkant moet je echt goed kijken om door de bomen het circuit te kunnen zien.

Enigszins teleurgesteld over hetgeen ik aantrof, dit was werkelijk het meest verwaarloosde circuit uit vervlogen tijden dat ik ooit gezien heb, verliet ik de oude Opel-Rennbahn weer. Op naar Neurenberg waar ik zou overnachten om de volgende dag door te rijden naar Praag. En op naar het volgende circuit van weleer dat op mijn agenda stond, het stratencircuit van Brno. En dat verslag kunnen jullie in mijn volgende blog lezen.

Lees ook het hoofdartikel over de geschiedenis van de Opel-Rennbahn >>

Als jullie dit verslag interessant vonden zou ik het leuk vinden als jullie hieronder een reactie zouden achterlaten.

Herman.