Circuit de Lezennes: Het Verlaten Motorparadijs van Frankrijk

Het Circuit de Lezennes, gelegen nabij Lille in Noord-Frankrijk, was een uniek circuit voor alleen motoren. Het bood motorrijders een relatief veilige plek bood om hun vaardigheden te testen, buiten de openbare weg. De officiële naam was Complexe Motocycliste de la Montagne de Fer. Het circuit richtte zich niet op competitie, maar op motorliefhebbers die de limieten van hun motorfiets, en van zichzelf, wilden verkennen.

Rijders konden zich met hun straatlegale motoren uitleven op het circuit. Dit zorgde soms voor een gevaarlijke mix van ervaren en onervaren circuitrijders. Het circuit werd geprezen om zijn uitdagende lange bochten naar rechts, die ongelijkmatige bandenslijtage veroorzaakten. Sommige rijders kwamen met een creatieve oplossing hiervoor, door hun banden periodiek om te wisselen.

Lay-out en configuraties van Circuit de Lezennes

De buitenste lus van het circuit was 1,9 kilometer lang en kon worden opgedeeld in kortere layouts, met behulp van interne verbindingen. Daarnaast bevond zich op het binnenterrein ook een off-road motorcrossbaan. Een opvallend deel van de baan was de “Pief-Paf”. Dit was een reeks bochten die steeds langzamer werden, hetgeen de stuurmanskunst van de rijders op de proef stelde.

Het einde van Circuit de Lezennes

Ondanks de relatief geïsoleerde ligging nabij een knooppunt van snelwegen, kreeg het circuit te maken met klachten over geluidsoverlast van omwonenden, met name uit Lesquin, waar een deel van het circuitterrein zich uitstrekte.

Dit probleem, dat werd aangevoerd door de burgemeester van Lesquin, leidde tot meer toezicht en uiteindelijk tot oproepen om het circuit te sluiten. Veel rijders en supporters betwijfelden echter de geldigheid van deze klachten, waarbij ze de afstand tot woonwijken aanhaalden en wezen op de waarschijnlijke bijdrage van de nabijgelegen snelwegen aan het omgevingsgeluid.

De voorstanders van het circuit betoogden dat het diende als een vitaal gemeenschapscentrum, dat de verkeersveiligheid bevorderde door rijders een alternatief te bieden voor rijden op hoge snelheid op straat.

Pogingen om het circuit te redden omvatten online campagnes en petities, maar toenemende wettelijke eisen voor geluidsbeheersing en veiligheidsupgrades dwongen het circuit uiteindelijk om in 2019 te sluiten.

Sindsdien ligt het circuit er verlaten bij. Dit tot groot verdriet van de lokale motorgemeenschap, voor wie het een geliefde plek was zich uit te leven op een relatief veilige manier.

De erfenis van Circuit de Lezennes

Hoewel het Circuit de Lezennes niet langer in gebruik is, koesteren de motorrijders uit de regio de herinneringen aan het circuit. De sluiting benadrukte de uitdagingen waar motorsportfaciliteiten mee te maken hebben bij het balanceren tussen steun vanuit de gemeenschap en regelgeving of milieudruk. [1] [2]

Om dit onderwerp verder te verkennen, zou men kunnen onderzoeken of de huidige staat van het terrein mogelijkheden biedt voor heropleving of een nieuwe bestemming. Dit zou zowel lokale gemeenschappen als motorliefhebbers ten goede kunnen komen.

Mijn bezoek aan Circuit de Lezennes

Door een tip van een fan ontdekte ik het verlaten Circuit de Lezennes. Op het internet bleek niet heel veel informatie te vinden. Eigenlijk alleen maar op enkele Franse en Belgische fora en een paar filmpjes op YouTube. Maar met de weinige informatie die ik had wist ik het circuit te lokaliseren.

Vooraf bestudeerde ik de omgeving goed en zocht naar mogelijke plekken waar ik op het circuit kon komen. Er bleek een smal paadje om het circuit heen te lopen en ik verwachtte daar wel ergens een opening in het hek te vinden. De auto zou ik bij het nabij gelegen voetbalstadion parkeren. Een auto vlak voor een verlaten circuit zou mogelijk de aandacht van de politie kunnen trekken.

Aangekomen bij het circuit

Op 8 juni 2023 was ik onderweg naar een ander verloren circuit in Frankrijk, Reims-Gueux, toen ik onderweg de afrit bij Lille nam. Het verlaten circuit was niet moeilijk te vinden. Nadat ik bij het voetbalstadion had geparkeerd was het nog een flinke wandeling naar het circuit, bij hoge temperaturen.

Aangekomen bij Circuit de Lezennes liep ik omhoog het smalle paadje op. Ik had verwacht dat ik daarmee mogelijk de aandacht zou trekken, doch het bleek een populaire wandelroute.

Het paadje liep over een hoger gelegen deel, terwijl het circuit zelf een stuk lager lag. Direct achter het hek dat het pad van het circuit scheidde was een diepe afgrond. Hierdoor zou het een hachelijke klauterpartij worden om het circuit te betreden en helemaal om het weer te verlaten.

Ook stonden er allemaal bomen, waardoor ik de drone, die ik had meegenomen, hier ook niet kon laten opstijgen. Doch ik geef niet zomaar op en liep door. Al moest ik het hele circuit rond, ik zou het terrein op.

Toegang tot het circuit

Toen ik het circuit voor ongeveer driekwart rond was liep het pad naar beneden, waardoor ik op gelijke hoogte was met het circuit. Ik ontdekte een route door de struiken die toegang gaf tot het circuit. Het was me gelukt!

Al filmend begaf ik me op het verlaten Circuit de Lezennes. Via een bruggetje kwam ik op het binnenterrein, waar ik de baan op kon lopen. Daar begon ik aan mijn wandeling over het circuit. De baan bleek vol met puin en andere troep te liggen. Waarschijnlijk om te voorkoomen dat het gebruikt zou worden voor illegale races.

En ter hoogte van de Pief-Paf zag ik wandelaars op het hoger gelegen pad lopen. Ze konden mij ook zien, dus ik hoopte maar dat ze niet de politie zouden bellen. Urban Exploring is nu eenmaal een illegale hobby. Een ander gevaar van verlaten locaties is de mogelijke aanwezigheid van zwervers, die bezoek niet altijd op prijs stellen.

Vastleggen van het circuit

Gelukkig kwam ik geen zwervers of wetshandhavers tegen en kon ik rustig alles filmen. Na mijn wandeling was het tijd om er een dronevlucht te maken, om het verlaten Circuit de Lezennes vanuit de lucht te filmen. Omdat over het circuit elektriciteitskabels liepen, met een elektriciteitsmast midden op het circuitterrein, moest ik extra hoog vliegen. Slechts een deel heb ik op lage hoogte gefilmd.

Naast de reguliere opnames heb ik ook nog een ‘making-off-vlog’ gemaakt, voor de supporters op Patreon en het YouTube Leden-programma. Mocht je hierin geïnteresseerd zijn en mij financieel willen steunen, neem er gerust een kijkje. Ik waardeer elke bijdrage om de herinneringen levend te houden aan de circuits van weleer.

De terugreis

Toen was het tijd om weer terug te wandelen naar het voetbalstadion. Het had me meer dan een uur gekost om op het circuit te komen en diezelfde afstand moest ik nu weer terug lopen. Zoals ik al zei was het die dag erg warm. Helemaal bezweet en hongerig kwam ik weer bij het stadion aan. Gelukkig waren er enkele restaurants, alwaar ik eerst wat kon eten. Daarna verder, op weg naar Reims-Gueux.

Mijn bezoek aan Circuit de Lezennes was een onvergetelijke ervaring. Zowel vanwege de uitdaging het circuit te kunnen betreden als het unieke karakter van het verlaten circuit zelf.