Autodromo di Morano sul Po: van verlaten circuit naar testbaan

In het hart van Piemonte, Italië, ligt een circuit dat ooit de ambitie had om spannende motorsportevenementen te organiseren, maar uiteindelijk een symbool werd van onvervuld potentieel. Het Autodromo di Morano sul Po heeft een fascinerende geschiedenis die decennia beslaat. Van zijn ambitieuze begin tot een lange periode van verlatenheid en uiteindelijk zijn wedergeboorte als een privétestfaciliteit. Hier duiken we in het verhaal van dit intrigerende circuit.

Het ontstaan van Autodromo di Morano sul Po

Begin jaren 70 ontstond het plan voor Autodromo di Morano sul Po, ook wel bekend als het Circuit van Casale Monferrato. Het doel was om de gemotoriseerde sport dichter bij het industriële hart van Noord-Italië te brengen, voortbouwend op Italië’s diepe passie voor motorsport. En geïnspireerd door legendarische circuits zoals Monza en Imola.

Het circuit was ontworpen met de intentie om een breed scala aan evenementen te organiseren. Van lokale raceseries tot potentiële internationale competities. Het was opgezet als een multifunctionele locatie, geschikt voor zowel tweewielige als vierwielige motorsport. De ligging in de Povlakte bood voldoende ruimte voor de bouw. En de nabijheid van Turijn zorgde voor een goede bereikbaarheid voor motorsportteams en fans.

De bouw begon begin jaren 70 en in 1973 was het circuit voltooid. Met een lengte van 2,4 kilometer was het relatief kort. Doch het bood uitdagende kenmerken zoals scherpe haarspeldbochten, snelle knikken en een rechte lijn voor hoge snelheden. De lay-out beloofde spannende races en technische uitdagingen voor coureurs. Maar de bescheiden lengte maakte het vooral geschikt voor nationale competities in plaats van internationale evenementen.

De lay-out van Autodromo di Morano sul Po

De lay-out van het Autodromo di Morano sul Po was compact en technisch. Met een nadruk op de vaardigheden van de coureur en het rijgedrag van het voertuig. Coureurs reden met de klok mee over het circuit, dat in totaal 8 bochten bevatte, waarvan slechts twee linksaf, waardoor het voornamelijk gericht was op rechtsdraaiende bochten. Ondanks de charme beperkte de korte lengte van 2,462 kilometer de interesse van internationale series.

De compacte lay-out maakte het ideaal voor motorsportevenementen van lagere niveaus en lokale competities. Maar de korte lengte en het gebrek aan lange rechte stukken beperkten de inhaalmogelijkheden. Dit was een van de belangrijkste redenen waarom het circuit moeite had om internationale evenementen aan te trekken, ondanks zijn technische charme.

Gezien de beperkingen van de korte lengte waren er ambitieuze plannen om het circuit uit te breiden en geschikter te maken voor internationale competities. De voorgestelde uitbreiding zou ongeveer 1 kilometer toevoegen, waardoor de totale lengte bijna 3,5 kilometer zou bedragen.

De uitbreiding zou extra hogesnelheidssecties en minstens één extra inhaalzone omvatten, waarmee enkele kritiekpunten op de oorspronkelijke lay-out werden aangepakt. Het doel was een meer gebalanceerd circuit te creëren met een combinatie van technische en hogesnelheidselementen, aantrekkelijk voor een breder scala aan motorsportcategorieën.

Een korte operationele periode

Het Autodromo di Morano sul Po werd in 1973 met veel enthousiasme geopend en organiseerde lokale en regionale motorsportevenementen. Italiaanse Formule 3- en motorraces behoorden tot de eerste competities op het circuit. Coureurs prezen de technische aspecten van de lay-out en fans waardeerden de schilderachtige locatie in de Povlakte.

Tijdens de korte operationele periode organiseerde het circuit diverse nationale evenementen. Waaronder rondes van het Italiaanse Formule 3-kampioenschap, toerwagenraces en etappes van de Giro d’Italia Automobilistico in 1973 en 1974. Het circuit groeide snel in populariteit, met 17 competities, meer dan 2.150 coureurs en ongeveer 100.000 toeschouwers in 1974.

Het succes was echter van korte duur. In 1975 begonnen bewoners van nabijgelegen gemeenten, met name Pontestura en Coniolo, te klagen over geluidsoverlast. Deze klachten leidden tot juridische geschillen en toenemende druk op het management van het circuit. In een poging de problemen aan te pakken, werd het aantal evenementen in 1976 verminderd, maar deze maatregel bleek onvoldoende. De aanhoudende tegenstand resulteerde in de sluiting van het circuit aan het einde van dat jaar.

Het verlaten circuit

De sluiting betekende niet het einde van de problemen van het circuit. Op 18 augustus 1977 werden maatregelen getroffen om ongeoorloofde raceactiviteiten te voorkomen. Ongeveer 500 meter van de baan werd opzettelijk vernield met zwaar materieel. Deze daad maakte het circuit onbruikbaar en symboliseerde de vastberadenheid van de locale gemeenschap tegen de het circuit.

In 1980 was er een korte opleving van hoop toen de baan werd gerenoveerd en een restaurant in de buurt werd gebouwd, wat wees op mogelijke heropeningsplannen. Besprekingen over een heropening kwamen op gang, maar bureaucratische obstakels en aanhoudende tegenstand dwarsboomden deze inspanningen. In de loop der tijd heroverde de natuur het gebied en het ooit bloeiende circuit raakte overwoekerd, waardoor het een stille getuige werd van zijn vluchtige glorie.

Tijdens deze periode werd het circuit een bezienswaardigheid voor motorsportliefhebbers en urban explorers. Af en toe doken er online foto’s op van het vervallen circuit, wat de interesse wekte van mensen die gefascineerd waren door verlaten racecircuits. De combinatie van afbrokkelende infrastructuur en overwoekerde vegetatie creëerde een spookachtige, maar prachtige omgeving, wat bijdroeg aan de mystiek van het Autodromo di Morano sul Po.

Een nieuw leven: Dimsport neemt het over

In 2022 begon het lot van het Autodromo di Morano sul Po te keren. Het Italiaanse bedrijf Dimsport, gespecialiseerd in tuning en testapparatuur voor auto’s, zag potentieel in het vergeten circuit. Zij kochten de locatie en begonnen met restauratiewerkzaamheden, met als doel het circuit om te vormen tot een privétestfaciliteit.

Het doel was niet om het circuit te herstellen als motorsportlocatie, maar om het te hergebruiken als testomgeving. Dimsport behield de oorspronkelijke lay-out en voegde moderne veiligheidsmaatregelen en faciliteiten toe om het geschikt te maken voor het nieuwe gebruik. De hogesnelheidssecties en technische bochten maakten het een ideale omgeving voor het testen van voertuigprestaties en rijgedrag.

Tegenwoordig functioneert het Autodromo di Morano sul Po als een gesloten testcircuit voor Dimsport, waar het bedrijf zijn producten kan ontwikkelen en verfijnen. Hoewel het circuit geen openbare evenementen meer organiseert, heeft het bedrijf met de transformatie tot een privétestcircuit het voortbestaan verzekerd en het circuit een nieuw leven gegeven.

Erfenis van het Autodromo di Morano sul Po

Het verhaal van het Autodromo di Morano sul Po is er een van ambitie, tegenslag en heruitvinding. Hoewel het nooit de status van Italië’s legendarische circuits heeft bereikt, weerspiegelt de geschiedenis de uitdagingen van het bouwen en onderhouden van een motorsportlocatie in een competitieve omgeving. De verlatenheid vergrootte de aantrekkingskracht ervan en trok de aandacht van liefhebbers van auto- en motorsportgeschiedenis.

Dankzij de inspanningen van Dimsport is het circuit aan volledige vergetelheid ontsnapt en heeft het een nieuw doel gevonden in de wereld van auto-innovatie. Hoewel het gebrul van raceauto’s niet langer te horen is in Morano sul Po, blijft het circuit een fascinerend hoofdstuk in de geschiedenis van de Italiaanse autosport.