Spa-Francorchamps Circuitbezoek 2015

Het was dinsdag 4 augustus 2015 toen ik onderweg was van Wavre naar Francorchamps. Het was die dag slecht weer en rondom Luik was het één en al file. Ik was op weg naar een bijzondere plaats, het circuit van Spa-Francorchamps.

Spa-Francorchamps, voor velen het mooiste circuit ter wereld. Voor mij een plaats vol herinneringen aan die heerlijke vroege jaren 90. Een tijd dat de wereld, zo kort na de val van het ijzeren gordijn, naïef optimistisch was…

Eerste keer naar de Grand Prix van België

De eerste keer dat ik hier kwam was in 1991, ik was toen 23. Eerder dat jaar had ik tijdens de Marlboro Masters op Zandvoort een Formule 1 demonstratie gezien. Dr. Jonathan Palmer, destijds testrijder bij McLaren, reed met een 1990-er McLaren een aantal ronden over het interim-circuit. Het was de allereerste keer dat ik een Formule 1 in het echt in actie zag en dat smaakte naar meer.

Zo kwam het dat ik in 1991 voor het eerst de Grand Prix van België bezocht. Het circuit kon ik alleen van TV, maar in het echt zag het er veel indrukwekkender uit. Ik was bijzonder onder de indruk van een zeer steile bocht naar rechts.

Daar heb ik een hele tijd staan genieten van de auto’s die je naar beneden over het rechte stuk hoorde komen, je kon ze niet zien. Eerst schakelden ze heel snel achter elkaar op, maar wanneer ze de steile helling op gingen hoorde je het toerental terugvallen en de tijd tussen het schakelen langer worden. In een blaadje dat ik in mijn handen gedrukt kreeg las ik dat deze steile bocht Raidillon heet.

In mijn e-book “De Magie van Verweerd Asfalt” vertel ik uitgebreid over mijn allereerste bezoek aan Spa-Francorchamps. Daarnaast nog veel meer verhalen over historische en verlaten racecircuits.

Klik hier voor meer informatie over dit e-book >>

Herinneringen aan de jaren negentig

Niet alleen het circuit is vol mooie herinneringen, de hele omgeving zit vol herinneringen aan de tijd dat ik nog twintiger was. Nog niet zo heel lang in het bezit van mijn rijbewijs maar wel veel rijervaring. Ik reed in deze tijd zo’n 60.000 km per jaar en was ook regelmatig op Assen en Zandvoort te vinden om er zelf te rijden (Zie ook “De Circuits of the past Story“).

Jeugdige overmoed had ik destijds zeker nog. In die tijd ontwikkelde ik mijn voorliefde voor circuits en mooie bochten. Er bestond voor mij bijna niets mooiers dan een bochtig stuk asfalt. Wanneer ik een mooie bocht zag kon ik de verleiding dan ook niet weerstaan om daar met een flinke snelheid doorheen te gaan. Nou, mooie bochten waren er genoeg in deze omgeving!

Een narrow escape…

Wanneer ik de Grand Prix van België bezocht, dat heb ik t/m 1997 gedaan, verbleef ik op Camping de la Cascade in Coo. Dat was zo’n 20 km rijden van Francorchamps over een zeer bochtig weggetje. U begrijpt het al, dit traject legde ik altijd met veel plezier af. Speciaal voor jullie heb ik deze route in 2015 gefilmd.

Hierbij moet ik wel opmerken dat de bebouwing langs deze weg, en daarmee ook de bebouwde kom, in de loop der jaren flink is uitgebreid. Een lekker scheurweggetje is het dus niet meer. Ook is een haarspeldbocht (te zien op 1:46) die voorheen zeer steil verkant was, was tot mijn spijt vlak gemaakt. En het hele traject ligt nu vol chicanes en 30 Km-zones!

Toch heb ik er ook een keer een narrow escape gehad. Dat was toen ik dacht het weggetje, dat ik graag vergeleek met de Nürburgring Nordschleife, te kennen. Eén keer schatte ik een bocht (te zien op 1:31) sneller in dan dat deze was. Door mijn circuitervaring wist ik de auto op het zwarte gedeelte te houden, doch ik had daarvoor wel de gehele breedte van de weg nodig.

Een grappig punt vond ik een omhoog lopend gedeelte dat regelrecht op een boom af liep. Het was alsof er midden in de weg een boom was geplant. Doch na de top liep de weg weer naar beneden en ging met een mooie S-bocht om de boom heen (te zien op 5:04).

Spa-Francorchamps Circuit Museum

Terug naar 2015. In de stromende regen kom ik aan in Francorchamps. Ik besluit om eerst maar naar het Circuitmuseum in Stavelot te gaan. Daar is het tenminste droog. In het museum bevind zich een collectie raceauto’s en motoren, alsmede heel veel foto’s uit de goede oude tijd van het oude circuit.

Ook is er een maquette van het zowel het oude als het huidige circuit. Voor de maquette staat een paneel met de namen van de bochten. Wanneer je op een knop druk gaat er een lampje brandden bij de betreffende bocht. Hier tref ik een vermakelijk tafereel aan…

Een jongetje drukt op het knopje van Eau Rouge. Tot zijn verbazing gaat er geen lampje brandden bij zijn favoriete bocht, maar bij de knik ervoor. Hij begrijpt er niets van en roept zijn vader erbij. Als deze het ook niet begrijpt help ik ze uit de droom en leg uit dat de bocht die door iedereen Eau Rouge genoemd wordt eigenlijk Raidillon heet.

Zie ook het hoofdartikel met de geschiedenis van Circuit Spa-Francorchamps >>

Oud Spa-Francorchamps

Wanneer ik ben uitgekeken in het museum is het weer inmiddels opgeklaard. Tijd om naar het circuit te gaan. Via het oude gedeelte rijd ik, na foto- en filmstops bij Masta en Malmedy, naar het huidige circuit. Op het parkeerterrein bij de Raidillon parkeer ik mijn auto. Op een dag in 1993 parkeerde ik hier ook mijn auto, toen ik in de Raidillon de gecrashte Lotus van Allesandro Zanardi zag. Maar vandaag was het circuit het domein van motoren die trainden voor de motorrace die dat weekend zou plaatsvinden.

Regen op Spa-Francorchamps

Nadat ik de Raidillon en de oude l’Ancienne Douane sectie heb gefilmd begeef ik mij naar het hoger gelegen deel van het circuit. Ik ben amper aan het begin van de rechte lijn van Kemmel of een enorme regenbui barst weer los. Bij een houten huisje, alwaar men zich tijden het Formule 1 weekend weer tegoed zal doen aan hamburgers en bier, schuil ik onder het afdak.

Na enige tijd gaat het wel minder regenen, doch droog wordt het niet. Ik besluit om mezelf op te offeren voor de goede zaak en vervolg mijn weg naar de rechte lijn van Kemmel. Een goede foto hiervan ontbrak nog op de pagina “Een ronde oud Spa-Francorchamps“, en dus ging ik daar nu wat aan doen. Onmiddellijk viel mij op dat de brug die hier altijd over de baan liep was verdwenen. Je kon nog precies zien waar hij had gezeten, doch de baan oversteken was er niet meer bij.

Toen het weer erger begon te regenen en ik drijfnat was besloot ik het voor die dag maar voor gezien te houden en mijn hotel op te zoeken. De volgende dag was het gelukkig prachtig weer, perfect voor mooie opnamen. Want ik had nog het één en ander gepland.

Route du Circuit

Als eerste besloot ik mijn onboard opnames te maken. Zo ’s ochtends vroeg was het nog lekker rustig op de weg, dacht ik… Als eerste filmde ik de “Route du Circuit”. De nieuwe weg die het mogelijk maakte dat het circuit in 2000 permanent werd. Dit ging nog redelijk voorspoedig, doch toen ik vervolgens het oude gedeelte van het circuit wilde filmen veranderde dat.

Captain Slow is overal…

Dat ik mij tijdens het hoogseizoen in een toeristisch gebied bevond was goed te merken. Voortdurend werd ik opgehouden door automobilisten die zo’n 20 kilometer langzamer dan de toegestane snelheid reden. Verschillende malen moest ik om deze reden de opname staken en terugrijden. Want helaas is het niet meer mogelijk de hele ronde te rijden zoals dat voor 2000 nog wel kon.

Nu is Spa-Francorchamps natuurlijk een prachtig circuit, maar als je de hele tijd heen en weer moet rijden gaat ook dat een keer vervelen. Tijdens één van de pogingen komt er plotseling een sleepwagen, die mij voorrang had moeten verlenen, uit een zijweggetje. Dit uiteraard tot mijn grote ongenoegen, doch ik houd mij in want de camera loopt…

Nog even heb ik de hoop meteen in te kunnen halen, doch als dit niet blijkt te kunnen barst de bom. Onder het uiten van enkele krachttermen, die niet voor herhaling vatbaar zijn, keer ik de auto en begin voor de zoveelste keer opnieuw. Gelukkig kon ik de scene nog gebruiken voor een bloopervideo.

Als dan de volgende poging wordt verknoeid door een vrachtauto die de kombocht bij Stavelot induikt besluit ik om maar naar het huidige circuit te gaan en ’s avonds een nieuwe poging te wagen op het oude gedeelte.

Een ronde op oud Spa-Francorchamps

Ook in de avond ging het niet geweldig vanwege de langzaam rijdende vakantiegangers. Uiteindelijk zat er een redelijke ronde bij. Ik moest tot de conclusie komen dat een betere ronde, met elk moment vrij zicht op de baan en met een normale snelheid, er niet in zat en hield het voor gezien. Bij deze mijn onboard op oud Spa-Francorchams…

Na twee dagen Francorchamps zit de vakantie er weer bijna op. Voor de terugweg staat nog een klein uitstapje naar de Grenzlandring gepland. Maar daarover meer in mijn volgende blog.

Ik hoop dat jullie van deze blog hebben genoten en zou het erg waarderen wanneer jullie je waardering zouden uitdrukken in het schrijven van een reactie, of het delen van een link naar deze pagina via Sociale Media.

Alvast bedankt, Herman