Het langste F1-circuit ooit: Pescara, Italië in 2007

Het langste F1-circuit ooit was niet de oude Nürburgring, zoals veel mensen denken. Het was het iconische stratencircuit van Pescara in Italië. In de jaren 20 en 30 werd hier de Coppa Acerbo verreden, en in de jaren 60 de Grand Prix van Pescara. Het circuit fascineerde me al jaren, en in 2007 bezocht ik het op een bloedhete dag. Hier het verhaal…

Het langste F1-circuit ooit!

De allereerste keer dat ik van het circuit van Pescara hoorde, las eigenlijk, was in een artikel in de Autovisie. Een stratencircuit door de Italiaanse heuvels met twee rechte stukken van 6 kilometer. Dwars door dorpen heen en door de buitenwijken van Pescara.

En met zijn 25,579 km lengte langer dan de Nürburgring Nordschleife. Daarmee was het stratencircuit van Pescara het langste F1-circuit ooit. Mijn fascinatie voor dit circuit was geboren…

Mijn eerste bezoek aan het stratencircuit van Pescara

Dinsdag 14 augustus 2007 was het dan eindelijk zover. Vanuit mijn hotel in Riccione vertrok ik voor een bijna 250 km lange rit naar het langste F1-circuit uit de geschiedenis.

De rit ging over een bochtige Autostrada, die zelf wel iets weg had van een circuit, langs de Adriatische kust. NB: ’s Avonds terug in het hotel zag ik diezelfde weg op tv waarbij werd verteld dat dit één van de gevaarlijkste wegen van Italië is.

Stel je eens voor dat je de Nürburgring Nordschleife gaat fotograferen. Inderdaad een heel karwei. Laat staan een circuit dat nog langer is en dat bij een temperatuur van ver boven de 30° C. Door het constant rijden van kleine stukjes om dan weer te stoppen voor een foto kreeg ook de auto het erg warm waardoor de kachel erbij aan moest om de motor te koelen! U begrijpt het al, deze reportage heeft vele liters zweet gekost.

Een fototoer langs het langste F1-circuit

Ondanks deze ontberingen was het fantastisch om dit schitterende circuit, pardon voormalige circuit, eens in het echt te zien. Vooral de plaatsen die nog duidelijk herkenbaar waren van oude foto’s waren zeer bijzonder. Neem nou dat huis bij Start/Finish waar in 1957 het dak geheel gevuld was met toeschouwers. Of het pittoreske straatje in Cappelle. Dat het circuit nog niet vergeten is bewijst het monument dat vlak voor de hairpin in de heuvels tussen Spoltore en Cappelle staat.

Na een warme rit door door een heuvelachtig landschap met vele bochten en enkele mooie springheuvels kom ik aan op het eerste van de twee lange rechte stukken. Vanaf de laatste snelle bocht hiervoor, welke nu helaas door een minirotonde wordt gevolgd, tot aan de bocht in Montesilvano was het 6 km lang vol gas rechtuit!

“Was”, want met al het verkeer dat er nu was kon ik het uiteraard niet vol gas afleggen. Het record van Fangio uit 1950, van gemiddeld 309 km/h op de “vliegende kilometer” die zich op dit rechte stuk bevond, kwam dan ook niet in gevaar.

Een wandeling langs Start/Finish

Toen ik de sectie over het platteland (nou ja plat) in beeld had gebracht besloot ik de auto wat verkoeling te gunnen. Het gedeelte rond het station en Start/Finish zou ik te voet af te leggen.

Nadat ik het gebied rond het station had gefotografeerd ging ik gewapend met de camera en met een foto uit 1957 te voet richting Start/Finish. Aan een wat oudere Italiaan, die moet het nog allemaal hebben meegemaakt zo dacht ik, liet ik de foto uit 1957 zien en vroeg hem of hij het gebouw daarop herkende. Dat deed hij niet en hij wist me ook te vertellen dat er sindsdien vele gebouwen waren gesloopt.

Nadat ik nog een stuk verder was gelopen ging ik even ergens op zitten om uit te blazen. Ondanks dat het niet meer op het warmst van de dag was, was de temperatuur nog behoorlijk. Ik kijk wat in de richting van de plaats waar Start/Finish was, en wat zie ik daar zo’n honderd meter voor me? Jawel het bewuste huis!

Ook de plaats waar de Start/Finishlijn was liet zich niet moeilijk vinden. Om de één of andere reden was deze namelijk weer op het wegdek geschilderd compleet met een tijdelijke tribune. Zou er het afgelopen weekend soms een revival geweest zijn?

De allereerste chicane ter wereld

Nadat ik nog enkele foto’s rond Start/Finish had geschoten zocht ik de locatie van de allereerste chicane ter wereld op. Om de snelheid voor Start/Finish eruit te halen construeerde men hier destijds een kunstmatige omleiding.

Doch over deze “chicane” is niet veel bekend en ik fotografeerde het traject dat het meest voor de hand lag. Of dit ook werkelijk het gebruikte traject was weet ik eerlijk gezegd niet. Het blijft een gok…

Het langste F1-circuit vs het op één na langste

Na het “blokje om” in beeld had gebracht zat mijn fotoreportage van het rondje erop. Het was een rondje over een zeer bijzonder klassiek circuit.

Net als de oude Nürburgring had het een enorme diversiteit aan bochten waarvan vele zeer snel en met vele hoogteverschillen. Maar terwijl de Nürburgring een permanent circuit is was Pescara juist een stratencircuit wat er weer een extra dimensie aan gaf.

Aan het begin en aan het eind is het een typisch stadscircuit met haakse bochten terwijl buiten de stad eenzame plattelandswegen in het berglandschap, dat klinkt lekker tegenstrijdig, worden afgewisseld met enkele dorpen.

En dan aan het einde die werkelijk idioot lange rechte stukken die je weer naar de stad brengen. Dit alles bij elkaar maakt Pescara tot één van de mooiste “circuits of the past”.

Wil je meer weten over dit circuit? Lees dan het hoofdartikel over de geschiedenis van Circuit Pescara!

En als je de complete fotoreportage van de ronde langs het langste F1-circuit wilt zien, bekijk dan “Een ronde Pescara“.

Tot zover het verslag over Pescara. Volgende week het verhaal van het stratencircuit van Riccione dat ik puur toevallig ontdekte.

Wanneer je van deze reportage genoten hebt zou ik het erg waarderen als je hieronder even een reactie achterlaat.

Herman.